หลินจือสกัดร้อนกับสกัดเย็นแตกต่างกันอย่างใด?

  เป็นที่สงสัยมานานทีเดียว ระหว่างหลินจือที่สกัดร้อนกับหลินจือที่สกัดเย็นมีความแตกต่างกันอย่างใด?
  ก่อนที่จะไปถึงการสกัดหลินจือด้วยความร้อนหรือความเย็น เรามาทำความเข้าใจกับหลินจือมีกลุ่มสารที่ออกฤทธิ์ทางยาแตกต่างกันอย่างใดระหว่างสกัดร้อนกับสกัดเย็น?
  ในหลินจือ จะมีกลุ่มสารที่แบ่งออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ดังนี้
  สารที่ละลายในน้ำ มีอยู่ประมาณ 30%
  สารระเหย มีอยู่ประมาณ 5 %
  สารที่ไม่ละลายในน้ำ มีอยู่ประมาณ 65%
  ในการสกัดร้อน ความร้อนของน้ำเมื่อเดือดแล้ว สามารถดึงสารที่ละลายในน้ำได้ประมาณ 30% ในขณะที่สารระเหยจะหายไปกับความร้อน และความร้อนดังกล่าว ไม่สามารถดึงสารที่ไม่ละลายในน้ำออกจากหลินจือได้
  ในการสกัดร้อนนี้ ก็จะมีกรรมวิธีในการผลิตเป็นหลินจือออกสู่ตลาด ดังนี้
  1. การสกัดเป็นน้ำหลินจือ หมายถึงเป็นน้ำหลินจือเหมหือนคนโบราณที่ใช้่วิธีต้มหลินจือ เพียงแต่ใช้เทคโนโลยีธรรมดา ๆ ในการต้มให้ได้น้ำหลินจือเข้มข้นกว่าต้มด้วยหม้อต้มในครัว ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับผู้ผลิตว่า จะเป็นน้ำหลินจือแบบเข้มข้น หรือน้ำหลินจือที่นำไปผสมน้ำเพิ่มเติมอีก หรือนำไปผสมอย่างอื่น
  2. การสกัดร้อนที่เรียกว่า "สเปรย์ดราย" เป็นการพ่นน้ำหลินจือเข้าไปในห้องเย็น ความเย็นจะจับตัวละอองน้ำหลินจือให้เป็นเกร็ดน้ำแข็ง เมื่อเจอความร้อนก็จะต้องละลายแน่นอน เพราะฉะนั้น ในการผลิตจึงต้องพ่นแป้งเข้าไปจับละอองฝอยให้เป็นผง จากนั้นจึงนำไปบรรจุแค็ปซูล ในขั้นตอนการพ่นแป้งด้วยแป้งคุณภาพหรือพ่นแป้งไม่มีคุณภาพ พ่นแป้งน้อยหรือพ่นแป้งมาก เป็นกระบวนการผลิตให้หลินจือมีคุณภาพหรือไร้คุณภาพ
  3. ใช้ระบบแรงดันสูญกาศในการกดน้ำหลินจือจนแห้งและกลายเป็นผง เป็นหลิอจือสกัดร้อนที่มีคุณภาพเข้มข้นไม่ด้อยไปกว่าการสกัดเป็นน้ำเข้มข้น ซึ่งกรรมวิธีในการสกัดแบบนี้ ต้องใช้ไฮเทคโนโลยีสูงมากขึ้น เป็นการลงทุนที่ค่อนข้างสูง มีประเทศญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน เกาหลี ที่มีบางบริษัทสกัดด้วยวิธีนี้ มีไม่กี่บริษัทเท่านั้น


  คราวนี้มาถึงการสกัดเย็น โดยปัจจุบันนี้ หลาย ๆ ประเทศได้พัฒนาการสกัดหลินจือมาสู่การสกัดเย็นเพิ่มมากขึ้น สำหรับประเทศในย่านอาเซี่ยนด้วยกันแล้ว ต้องยอมรับว่า ประเทศมาเลเซี่ยมีการพัฒนาการด้วยการสกัดเย็นมากพอสมควรทีเดียว ในขณะที่บ้านเรายังไม่มีใครกล้าลงทุนด้านนี้อย่างจริงจัง เนื่องจากเครื่องจักรดังกล่าวยังมีราคาค่อนข้างแพง จากการสกัดเย็นจะได้ความเข้มข้นของหลินจือได้ดีกว่า มากกว่า โดยการสกัดเย็นจะได้ สารระเหย และสารที่ไม่ละลายในน้ำ สำคัญกว่านั้น ผลพลอยได้ก็คือ ได้สปอร์หลินจือมาด้วย (มีหลาย ๆ นักวิจัยได้ค้นพบถึงความสำคัญและการออกฤทธิ์ทางยาของสปอร์หลินจือมากกว่าเนื้อหลินจือในน้ำหนักเท่ากันเพิ่มมากขึ้นหลายสิบเท่า)
  ในการสกัดเย็นนี้ กระบวนการสกัดจะไม่ผ่านความร้อนใด ๆ เลย โดยนำหลินจือสด เข้าสู่กระบวนความเย็นจนทำให้มีการระเหยน้ำจนเป็นหลินจือแห้ง จากนั้นก็มีการดึงความเย็นจัดลงไปอีกระดับหนึ่ง จนเกิดการแตกตัว กลายเป็นผง แล้วถึงได้นำไปบรรจุแค็ปซูล


  จุดเด่นจุดด้อยระหว่างการสกัดร้อนกับการสกัดเย็น ก็คือ
  การสกัดร้อนจะมีประสิทธิภาพในการซึมละลายเข้าสู่ร่างกายของผู้กินหลินจือแบบนี้ได้รวดเร็วกว่า การละลายซึมเข้าสู่ระบบร่างกายของเราที่ประกอบด้วยน้ำอย่างรวดเร็ว มีประสิทธิภาพดีกว่า และสารที่ละลายในน้ำในกลุ่มของ ไตรเทอปินส์ จะมีมากกว่า ซึ่งสารกลุ่มนี้มีประสิทธิภาพในการรักษาอาการอักเสบ มีประสิทธิภาพในการลดไขมัน ลดโคเลสเตอรอลได้ดีกว่า ไตรเทอปินส์ ของหลินจือที่สกัดเย็น แต่ก็จะมีรสชาติที่ขมกว่าหลินจือที่สกัดเย็น
  หลินจือที่สกัดเย็นจะซึมซัมสู่ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายก็ต่อเมื่อกินเช้าสู่กระเพาะแล้วอาศัยน้ำย่อยจากกระเพาะเป็นตัวย่อยเนื้อหลินจือและสปอร์หลินจือ แล้วถึงจะเข้าสู่ลำไส้เล็กส่งไปสู่ส่วนต่าง ๆ ในร่างกาย หลินจือที่สกัดเย็นจะมีความเข้มข้นมากกว่า การออกฤทธิ์ทางยามีมากกว่า ปริมาณการกินก็น้อยกว่าสกัดร้อน การรักษาก็มีความรวดเร็วกว่า
  ถึงแม้ส่วนใหญ่ของหลินจือที่สกัดเย็นจะต้องอาศัยน้ำย่อยในกระเพาะอาหารเป็นตัวย่อย กระนั้นก็จะยังมีส่วนหนึ่งไม่มากนักที่สามารถละลายโดยไม่ต้องอาศัยน้ำย่อยในกระเพาะ


  สำหรับครอบครัวชาวกาโนแล้ว มีโอกาสกินหลินจือได้ทั้งสารที่ละลายในน้ำ สารที่ไม่ละลายในน้ำและสาระเหย เพราะผลิตภัณฑ์ของกาโนจะมีหลินจือที่สกัดร้อนและสกัดเย็น หมายความว่า
  หลินจือที่อยู่ในแค็ปซูลหรือผลิตภัณฑ์ที่อยู่ในแค็๋ปซูลจะมีส่วนผสมของหลินจือที่สกัดเย็๋นร่วมอยู่ด้วยประมาณครึ่งแค็ปซูล แต่ในขณะเดียวกัน เครืองดื่มของกาโน เช่น กาแฟ ช็อกโกแล็ต ซีเรียลจะเป็นส่วนผสมของหลินจือที่สกัดร้อนแบบน้ำเข้มข้น แล้วอินสแต้นท์เป็นเนื้อเดียวกัน หมายความว่า เกร็ดกาแฟที่อินสแตนท์จะมีน้ำเข้มข้นของหลินจืออยู่ภายในเนื้อเดียวกับกาแฟนั่นเอง
  นี่แหละคือสาเหตุที่นอกจากกินหลินจือ สกาโน แล้ว เรามักแนะนำให้ดื่มเครื่องดื่มร่วมด้วยช่วยกัน ไม่ว่าจะเป็นกาแฟ หรือช็อกโกแล็ต ความสำคัญอยู่ที่ต้องการให้ชาวกาโนได้สารออกฤทธิ์ทางยาของหลินจือได้ครบถ้วนนั่นเอง....